Een terugblik: Toen van Pierre van Hooijdonk besloot te staken bij Nottingham Forest

Spelers gebruiken verschillende tactieken om een overstap te bewerkstelligen, maar ze werken niet altijd. Ze zijn soms net zo onvoorspelbaar als het Nederlandse weer. En elk jaar zijn er weer verschillende voetballers die met hun club in de clinch gaan.

Maar geen enkel verhaal is zo berucht als de transfersaga van Van Hooijdonk bij Nottingham Forest, voordat hij naar Vitesse terugkeerde.

In dit artikel kijken we terug naar het jaar dat Nederlandse sterspeler en voormalig Vitessespeler Pierre van Hooijdonk in zijn eentje besloot te staken.

Slechts één doelpunt in 1997

Toen Pierre van Hooijdonk in 1997 van Celtic naar Nottingham Forest kwam, werd hij door supporters gezien als een aanzienlijke verbetering vergeleken met de vorige middenvelder die werd gekocht om te proberen de Reds in de Premier League te houden. Maar net als Robert Rosario vier jaar eerder, wist de Nederlander slechts één doelpunt te maken. En Forest eindigde het seizoen onderin de divisie.

Kampioen in Division One

Van Hooijdonk kwam echter helemaal tot zijn recht toen Forest in Division One speelde. Zijn aanwezigheid in de lucht en zijn dodelijke schoten van op afstand waren te veel voor de tweederangsverdediging van de meeste clubs in de divisie.

Hij haalde het beste uit Kevin Campbell en ze vormden samen een dodelijk partnerschap. Even leek het erop dat Van Hooijdonk het all-time clubrecord van 36 doelpunten van Wally Ardron zou breken, maar hij eindigde met slechts 34 doelpunten in alle competities.

Campbell was dan weer goed voor 23 doelpunten en het was de eerste keer sinds de jaren 1950 dat een Reds duo meer dan 20 competitiedoelpunten maakte.

Van Hooijdonk kreeg meteen alle kenmerken van een Forest-legende. Telkens hij een vrije trap nam, weerklonk “Pi-e-erre!" dat door Trentside. Het leek alsof hij niets fout kon doen. De club was favoriet bij alle bookmakers en casino zonder vergunning en werd kampioen in de divisie.

Een eenmansactie

Maar daarna ging het al snel mis, en daar moeten we misschien niet te verbaasd over zijn. Zijn eerdere vertrek bij Celtic kwam nadat hij een aanzienlijke loonsverhoging onvoldoende vond. Het was volgens hem “genoeg” voor een dakloze om van te leven, maar niet voor een internationale spits. Het was duidelijk niet op zijn mondje gevallen.

In de zomer werd zijn populaire partner Campbell verkocht aan het Turkse Trabzonspor vanwege zorgen over zijn fitheid. En aan het begin van het nieuwe seizoen maakte de populaire aanvoerder van de club, Colin Cooper, een verrassende terugkeer naar Middlesbrough, waar hij aan het begin van zijn carrière zeven jaar had gespeeld.

Maar dit was niet de eerste keer dat een succesvolle Forest-ploeg verzwakt werd, en Van Hooijdonk toonde meteen zijn misnoegen. Hij probeerde de ploeg te overtuigen Nederlandse collega Wim Jonk te contracteren (die vervolgens naar Sheffield Wednesday ging). Maar toen dit werd afgewezen, mompelde hij donker over het feit dat hij geen slaaf was en begon aan eenmansstaking. Met andere woorden, hij weigerde gewoonweg te spelen!

Zijn acties wekten de woede op van iedereen bij de club, zowel de officials, supporters als spelers. Vooral Steve Stone liet zich niet onbetuigd. Velen deelden ongetwijfeld zijn frustratie over de verzwakking van het team, maar vonden dat hij professioneel had moeten blijven en zijn zet had moeten krijgen door zijn waarde op het veld te bewijzen.

Slechte resultaten op het veld

Het verontrustende effect van het geschil werd onvermijdelijk weerspiegeld in een teleurstellende vorm op het veld. Omdat Forest aarzelde om Van Hooijdonk van de hand te doen, duurde de onenigheid tot november, toen hij ermee instemde om terug te keren.

Tegen die tijd stond Forest 19e op de ranglijst en de aanwezigheid van Van Hooijdonk kon een degradatie niet stoppen. Hij scoorde een respectabele zes doelpunten in 19 optredens voor de worstelende Reds, maar zijn aanvallen werden koel ontvangen door zijn teamgenoten, die liever de speler feliciteerden die de voorzet hadden gemaakt.

Ook de fans bevonden zich in de ongebruikelijke positie dat ze wel een doelpunt wilden vieren, maar niet de doelpuntenmaker. Dit was ondanks het feit dat de Nederlander een doelpunt in de East Midlands derby en een laatste gelijkmaker tegen Liverpool op zijn naam had staan, een combinatie die normaal gesproken een blijvende heldenstatus zou garanderen.

Terug naar Vitesse

Uiteindelijk eindigde Forest onderaan in de Premier League en hervatte Van Hooijdonk zijn carrière in Nederland bij Vitesse Arnhem, nadat hij zijn bruggen had verbrand wat Britse clubs betreft. The Reds zouden natuurlijk naar de hoogste klasse keren. Maar er zijn nog steeds weinigen aan Trentside die Van Hooijdonks bijdrage aan de neergang van de club zullen vergeven.